Historia cepelinów

Cepeliny to statki powietrzne wymyślone przez niemieckiego wynalazcę hrabiego Ferdynanda von Zeppelina, na początku XX wieku. Pierwsze zamysły pojawiły się już 1874 roku, a sam wynalazek został opatentowany w  1895 roku z Niemczech i 1899 roku w Stanach Zjednoczonych.

Foto: Pierwszy lot LZ1, nad Jeziorem Bodeńskim

Model zakładał szkielet zbudowany najpierw z drewna, a potem z duraluminium -jednego z pierwszych stopów aluminium – pokrytego impregnowaną tkaniną. Pierwszy zeppelin miał długość 126,8 m i średnicę 11,6 m. Jego napęd stanowiły dwa silniki spalinowe Daimler o mocy 5 kW. Wnętrze sterowca stanowiły komory wypełnione helem lub wodorem.

Pierwszy lot odbył się w 2 lipca 1900 r., o godzinie 20:00, wzniósł się wraz z 5 osobami i 350 kg balastu, po czym wykonał 18-minutowy lot z Friedrichshafen nad Jeziorem Bodeńskim. Już podczas drugiej próby uzyskał prędkość około 27 km/h.

Pierwsze loty wykonane były przez Deutsche Luftschiffahrts-AG (DELAG), pierwsze na świecie linie lotnicze, a do 1914 roku wykonano ponad 1400 lotów. W czasie pierwszej wojny światowej cepeliny wykorzystywane były jako bombowce i samoloty zwiadowcze.

Po przegranej wojnie, produkcja sterowców znacznie zmalała, mimo stałego połączenia między Berlinem, Monachium i Friedrichshafen. Dodatkowo, traktat wersalski zabraniał Niemcom produkowania dużych statków powietrznych, co niemal spowodowało zamknięcie wytwórni cepelinów.

Po zniesieniu zakazu w 1926 roku, zaczęto prace nad produkowaniem nowego modelu:

  • LZ 127: miał długość 236 m i średnicę 30.5 m. Wypełniony był wodorem, napędzany był pięcioma silnikami Maybach o mocy 388 kW (530 KM) każdy;
  • i modelu LZ 129 Miał długość 245 m i średnicę 41 m; napędzały go cztery silniki diesla o mocy 1200 KM każdy. Osiągał prędkość maksymalną 135 km/h i zapewniał podróżnym przelot przez Ocean Atlantycki w luksusowych warunkach.

Pierwotne plany Empire State Building zakładały miejsce cumowania sterowców na szczycie budynku, jednak ze względu na bezpieczeństwo pasażerów plany te porzucono.

Foto: Katastrofa sterowca LZ 129

Sterowiec LZ 132 wykorzystywany był przez Luftwaffe w celach zwiadowczych, wiele z lotów próbnych wykonanych było nad granicą z Polską, Śląskiem i polskim wybrzeżem, jak również nad wybrzeżem Anglii.

Katastrofa sterowca LZ 129 przyspieszyła upadek sterowców i wyszły z użycia jako statki pasażerskie na wiele lat, jednak od 1997 funkcjonują nowej generacji sterowce Zeppelin NT. są one znacznie mniejsze od swoich poprzedników, mają też znacznie mniejszy zasięg. Pomimo oferty krótkich lotów turystycznych, sterowce te głównie funkcjonują jako powierzchnie reklamowe lub wykorzystywane są do transmisji telewizyjnych różnych wydarzeń, w badaniach georadarowych, służbach celnych, czy meteorologii.

Foto: współczesne cepeliny NT

Foreign Article